Samba – jest darmowym serwerem plików oraz drukarek, dostępna praktycznie dla każdego systemu. Dostępna jest na licencji GPL (GNU General Public License). Samba korzysta z implementacji protokołu SMB(Server Message Block). [Wikipedia...]

W praktyce Samba umożliwia korzystanie z zasobów systemu Linux komputerom z zainstalowanym systemem Windows oraz zasobom Windows komputerom z zainstalowanym Linuksem. W pierwszej części zainstalujemy Sambę i skonfigurujemy ją do udostępniania zasobów dla komputerów z systemem Windows. Instalacja Samby w Debianie sprowadza się do wydania polecenia:

apt-get install samba

Podczas instalacji systemu operacyjnego tworzymy i formatujemy partycje, które będą wykorzystywane przez system. W zależności od dystrybucji korzystamy wtedy z różnych kreatorów, pomocnych skryptów, które ukrywają rzeczywiste operacje wykonywane przez programy narzędziowe. Co jednak zrobić, gdy musimy dodać nowy dysk w działającym już systemie? Każda dystrybucja dysponuje swoimi własnymi narzędziami ułatwiającymi tworzenie, zarządzanie i formatowanie partycji. W przypadku wersji z interfejsem graficznym są to najczęściej nakładki na programy działające w powłoce. W przypadku serwerów administratorzy muszą korzystać bezpośrednio z narzędzi konsolowych. Najczęściej wykorzystywanym narzędziem jest program fdisk. Zanim jednak przejdziemy do jego obsługi opiszemy skrótowo sposób w jaki Linux traktuje dyski i inne nośniki danych.

Dostęp do urządzeń w systemie Linux realizowany jest poprzez pliki. Wysłanie danych poprzez port szeregowy odbywa się z poziomu systemu poprzez zapis do pliku specjalnego reprezentującego dany port. To samo dotyczy dysków oraz utworzonych partycji. Pliki specjalne reprezentujące poszczególne urządzenia znajdują się w katalogu /dev. Poniżej zrzut ekranu przedstawiający zawartość katalogu /dev:

System zarządzania pakietami to zestaw narzędzi służących do automatycznej instalacji, aktualizacji, konfiguracji i usuwania pakietów oprogramowania. Korzystanie z zarządcy pakietów różni się od instalowania pojedynczych pakietów ręcznie tym, iż zarządca zwykle obsługuje zależności i potrafi ściągnąć z Internetu wymagane pakiety. Termin ten jest najczęściej stosowany w odniesieniu do systemów typu Unix. [Wikipedia...]

Każda dystrybucja (lub rodzina dystrybucji) Linuksa posiada własny system zarządzania pakietami. System ten składa się z dwóch części:

• programu do zarządzania pakietami,
• repozytorium pakietów.

W dziale Linux dodałem kilka artykułów z zakresu instalacji i konfiguracji serwera i usług serwerowych na przykładzie dystrybucji Debian. Zdaję sobie sprawę, że artykułów tego typu w sieci jest bardzo dużo. Moje wpisy nie wnoszą nic nowego do ogólnodostępnej wiedzy w tym zakresie. Główny celem umieszczenia tych tekstów było przygotowanie ćwiczeń na zajęcia z Systemów Serwerowych, a przy okazji przygotowanie serwera do projektu "Inteligentnego budynku", który opisuję w dziale SYSTEMY WBUDOWANE/Arduino.

   Mam nadzieję, że mimo wszystko artykuły te pozwolą w prosty sposób oswoić się z systemami serwerowymi, jak również dają podstawę do stworzenia własnych projektów łączących w sobie narzędzia informatyczne ze sterownikami i własnymi urządzeniami elektronicznym. Zapraszam do lektóry i przede wszystkim własnych eksperymentów z serwerem i dostępnymi usługami sieciowymi.

Iptables to program sterujący filtrem pakietów (głównie używanym jako zapora sieciowa bądź NAT) opracowany dla systemu operacyjnego Linux. Autor Rusty Russell napisał pierwszą wersję w 1998 roku w języku C. Program może być używany jako filtr pakietów, bądź tzw. stanowa zapora dla systemów Linux z jądrem począwszy od serii 2.4.x, kontrolujący połączenia wchodzące i wychodzące do sieci komputerowej lub stacji roboczej. Wymaga jądra skompilowanego z modułem ip_tables. [Wikipedia...]

Wydając polecenie:

iptables -L

Możemy dowiedzieć się, jakie reguły zostały wprowadzone do systemu.