Pętle

Instrukcje iteracyjne umożliwiają wielokrotne wykonanie tej samej części kodu.

INSTRUKCJA for

Pętla for najczęściej stosowana jest w sytuacji, gdy z góry możemy przewidzieć ile razy dany fragment kodu powinien się wykonać. Np. wypisując na ekranie tabliczkę mnożenia do 10, dziesięć razy wykonywany jest ten sam fragment kodu.

Składnia:

for(wyrażenie_inicjujące; warunek; wyrażenie_modyfikujące)
  {
   blok1;  // Wykona gdy warunek jest spełniony
  }

wyrażenie_inicjujące ustala początkową wartość naszego licznika. Pętla trwa tak długo, jak długo spełniony jest warunek i za każą pętlą licznik zmieniany jest wedle wyrażenia_modyfikującego oraz wykonywana jest instrukcja.

INSTRUKCJA while

Instrukcja while umożliwia wykonywanie określonego kodu tak długo, jak spełniony jest warunek. Wewnątrz bloku instrukcji while powinien się znajdować fragment kodu powodujący niespełnienie warunku - umożliwiający wyjście z pętli.
Składnia:

while(warunek)
  {
   blok1;
  };

INSTRUKCJA do while

Instrukcja do ... while jest odmianą instrukcji while różnica polega na miejscu spełnienia warunku. W instrukcji while warunek sprawdzany jest na początku, przed wykonaniem bloku instrukcji, natomiast w instrukcji do ... while warunek jest sprawdzany po pierwszym wykonaniu bloku instrukcji. Wynika z tego, że instrukcje z pętli while mogą nie być wykonane nigdy (w przypadku, gdy pierwsze sprawdzenie da wartość FALSE), a pętla do ... while zawsze wykona się przynajmniej jeden raz.

do
  {
   blok1;
  }while(warunek);

Instrukcja break - wywołanie tej instrukcji powoduje natychmiastowe opuszczenie pętli (for, while lub do..while).

Instrukcja continue - powoduje skok do wyrażenia warunkowego (while, do..while), lub zmieniającego (for).