W sieciach lokalnych do łączenia hostów stosuje się najczęściej kabel UTP (skrętkę nieekranowaną). Do podłączenia skrętki do karty sieciowej komputera lub switcha wykorzystuje się złącza RJ45, a dokładniej 8P8C.

8P8C (ang. 8 Position 8 Contact; bardzo popularnie ale błędnie nazywane RJ-45) – rodzaj ośmiostykowego złącza (gniazdo i wtyk) używanego najczęściej do zakończenia przewodów elektrycznych. Wykorzystywane w różnego rodzaju sprzęcie telekomunikacyjnym i komputerowym. Najbardziej rozpowszechnione jako podstawowe złącze do budowy przewodowych sieci komputerowych w standardzie Ethernet. 8P8C oznacza złącze o ośmiu miejscach na styki i ośmiu stykach. [Wikipedia...]

Kolejność ułożenia poszczególnych żył w złączu 8P8C została zapisana w dokumentach:

TIA/EIA-568A oraz TIA/EIA-568B.

Na rysunku poniżej przedstawiono kolejność ułożenia żył dla poszczególnych standardów.

 

Przed przystąpieniem do wykonania przewodu połączeniowego należy zgromadzić niezbędne narzędzia i materiały.

 

Jak widać na fotografii, do zaciśnięcia złącza potrzeba kilku narzędzi. Nie wszystkie one są niezbędne, ale prawidłowo powinno się z nich korzystać.

W kolejności opisanej na zdjęciu:

  1. Tester okablowania. Umożliwia sprawdzenie poprawności wykonania połączeń, podaje długość odcinka przewodu (przydatne przy dłuższych odcinkach.). Element opisany jako 1a, to dodatkowe złącze zewnętrzne umożliwiające testowanie długiego odcinka przewodu
  2. Narzędzie do ucinania kabli i ściągania izolacji
  3. Przewód UTP kat.5e
  4. Złącza 8P8C (RJ45)
  5. Zaciskarka

 

Kolejność zarobienia złącza 8P8C (RJ45):

  1. Zdjąć izolację z przewodu UTP [narzędzie 2]
  2. Rozdzielić pary
  3. Wyprostować poszczególne przewody
  4. Ułożyć przewody zgodnie z wymaganym standardem
  5. Wyrównać przewody odcinając zbędne końcówki [narzędzie 2]
  6. Umieścić przewody w złączu [4]
  7. Zacisnąć złącze za pomocą zaciskarki [narzędzie 5]

 

Od teorii przejdziemy do praktyki. W pierwszym kroku należy zdjąć izolację z przewodu UTP. Wykonujemy to za pomocą specjalnego narzędzia. Na zdjęciu poniżej pokazano, w jaki sposób zdjąć izolację z kabla UTP.

 

Jak widać, nóż do ściągania izolacji posiada specjalne wcięcie odpowiadające grubości kabla. Prezentowany egzemplarz posiada dwa wyżłobienia. Jedno dla typowego kabla UTP, drugie dla kabla o mniejszym przekroju. Po umieszczeniu odpowiedniego odcinka kabla obracamy narzędzie o 360 stopni (jak zaznaczono czerwoną strzałką), a następnie usuwamy odciętą izolację. Po zdjęciu izolacji należy sprawdzić, czy nie została uszkodzona żyła w przewodzie. W przypadku, gdy podczas ściągania izolacji pojawiają się uszkodzenia należy wyregulować nóż za pomocą odpowiedniej śruby regulacyjnej (widocznej na zdjęciu z lewej strony- od spodu). Warto pamiętać, że prawidłowa długość zdjętej instalacji powinna wynosić ok. 2,5 – 3cm. Krótsze żyły skrętki nie pozwolą się odpowiednio rozplątać i ułożyć w złączu, dłuższe są zbędne. Na poniższym zdjęciu pokazano koniec kabla UTP ze zdjętą izolacją i rozłożonymi skręconymi parami gotowy do dalszej obróbki.

 

Typowa skrętka nieekranowana posiada 4 skręcone pary przewodów. Na zdjęciu widać dodatkowo biały spleciony sznurek, który jest zabezpieczeniem przed rozciąganiem kabla. Poszczególne pary należy rozplątać i wyprostować. W efekcie otrzymamy rozłożone poszczególne żyły jak na fotografii poniżej.

 

Tak przygotowane żyły możemy ułożyć zgodnie z wymaganym standardem i wsunąć do wtyku 8P8C. Na zdjęciu poniżej pokazano Ułożone żyły przewodu UTP gotowe do wyrównania. Na kolejnym zdjęciu pokazano sposób przygotowania żył.

 

Po wyrównaniu, ułożeniu i obcięciu końcówek umieszczamy ułożone linie przewodów we wtyku 8P8C. Operacja ta wymaga sporej wprawy. Należy uważać, żeby podczas wsuwania któraś z żył nie zmieniła lokalizacji. Po wsunięciu kabla UTP do wtyku należy sprawdzić poprawność ułożenia żył. Jeżeli istnieje podejrzenie, że żyły zostały zamienione należy operację powtórzyć. Musimy pamiętać, że wtyki 8P8C są jednorazowego użytku. Po nieprawidłowym zaciśnięciu wytyk nie nadaje się do użytku. Wprawdzie jeden wtyk kosztuje kilka, kilkadziesiąt groszy, ale przy nieumiejętnym zaciskaniu może się okazać, że zapas wtyków skurczy się do zera, a my nadal nie będziemy posiadać poprawnie zaciśniętego kabla. Na zdjęciu pokazano kabel UTP przygotowany do zaciśnięcia.

 

Jak widać wtyk został przygotowany do zaciśnięcia. Jest to jednak przykład jak nie zaciskać wtyku 8P8C na kablu UTP. Podstawowym błędem jest pozostawienie zbyt długich żył, przez co osłona kabla UTP nie została umieszczona we wtyku. Zarobienie tak przygotowanego przewodu spowoduje, że łatwo będzie go uszkodzić. Prawidłowo przygotowany kabel do zaciśnięcia pokazano na zdjęciu poniżej.

 

Czerwoną strzałką zaznaczono miejsce, do którego powinna dojść izolacja kabla UTP przed jego zaciśnięciem. Dodatkowo należy sprawdzić, czy poszczególne przewody sygnałowe zostały dosunięte równo do końca (wszystkie przewody powinny przylegać do miejsca zaznaczonego zieloną linią). W przypadku, gdy jakiś przewód nie jest wystarczająco długi i nie przylega do ścianki górnej należy powtórzyć przygotowanie kabla do zaciśnięcia. Należy pamiętać, że nieprawidłowo zarobiona końcówka może funkcjonować poprawnie, ale w przyszłości może nam przysporzyć problemów z funkcjonowaniem sieci. Tak przygotowany przewód UTP z wtykiem 8P8C można zacisnąć. Poniżej zdjęcie zaciskanego wtyku na kablu UTP.

 

Ostatnim krokiem jest sprawdzenie poprawności wykonania połączeń. Do tego należy wykorzystać tester przewodów. Oczywiście pomiar poprawności wykonania przewodu jest możliwy po zarobieniu obu jego końców.

 

Pokazany na zdjęciu miernik umożliwia sprawdzenie poprawności połączeń, a dodatkowo umożliwia pomiar długości przewodu. Pomiar długości kabla przeprowadzany jest dla każdej z par. W sytuacji, gdy zmierzona długość jednej z par odbiega od pozostałych może to oznaczać, że wtyk nie został zaciśnięty prawidłowo.